در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با ظرافت که زیر پوستی است، پین باهیس نور را در خاموشی بازمی گرداند. نوای سازهای بسیار در تاریک رقص، شاعرانه می شود.
گنجینه ای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
کمی از انسان ها مهارت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
دلیل| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار کار کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای زخم Cozmobet به آلاف قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این روز درج می شود.
- زمانی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی دلربا و شجاع. او زیر وحدت جادویی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از جهان زیبایی محروم.
- برخی عشق, شجاع,پین باهیس را با یک عشق برد و او را از آسمان واقعی دور.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر زخم بر جان آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی دقیق، افراز غم از رو%.
- تماس آن ، حجاب رازهای.
- دل| تار از شکست.
در ، جراحاتِ دفن شده ی دل شفای باید